عشقت اندر دل ما منزل کرد

 اشنا امد وبیگانه مرا زین دل کرد

 لب چون غنچه گل باز کن وفاش بگو

سران نقطه که کار من ودل مشکل کرد

یاد روی تو غم هر دو جهان از دل برد

 صبح امید همه ظلمت شب باطل کرد

جان من گر تو مرا حاصلی از عمر عزیز

ثمر عمر جز این نیست که دل حاصل کرد