دل سپرده
پرتو خورشید ز 
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مها جر داردزندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد زندگی دیدن یک باغچه از شیشه مسدود هوا پیماستزندگی شاید یک خیال راز است که هر روز خاطره ای از ان می گذردومن میگویم زندگی رهگذری است که باید در ان گل مهر و گل عشق و گل شادی کاشت
مژده ای مرغ چمن فصل بهار امد باز 
موسم می زدن و بوس وکنار امد باز وقت پژمردگی وغمزدگی اخر شد 
روز اویختن از دامن یار امد بازمردگیها وفرو ریختگیها بشدند 
زندگیها بدو صد نقش ونگار امد باز ردی از روی چمن بار فرا بست و برفت گلبن از پرتو خورشید ببار امد باز ساقی و میکده ومطرب ودست افشانی بهوای خم گیسوی نگار امد باز 
